มีบทกวีของชาวรัสเซียบทหนึ่ง ตั้งชื่อว่า "สั้น" เขียนว่า ... หนึ่งวันแสนสั้น... สั้นจนกอดยามเช้าไม่ทันไร ยามเย็นก็มาอยู่ในมือแล้ว ... หนึ่งปีแสนสั้น... สั้นจนเชยชมฤดูใบไม้ผลิไม่ทันไร ...